Plac Bohaterów Getta

Wytyczono go ok. 1838 r. jako rynek pomocniczy miasta Podgórza, pełniący zapewne funkcję targowe. Dopiero od lat 80. XIX wieku zwany był Małym Rynkiem. Po przyłączeniu Podgórza do Krakowa w 1915 r. nazwano go placem Zgody.

Podczas II wojny światowej plac stał się centralnym punktem getta. W domu nr 18 działała w getcie apteka Tadeusza Pankiewicza, jedynego Polaka na terenie getta. Z narażeniem życia niósł on pomoc jego mieszkańcom. Był też świadkiem dramatu akcji likwidacji dzielnicy żydowskiej 13 i 14 marca 1943 r.

Po wojnie plac otrzymał obecną nazwę. Postępowała niestety degradacja jego funkcji: w 1967 r. zlikwidowano aptekę, zastępując ją barem piwnym. W latach 70. usytuowano tu uciążliwy dworzec autobusowy. Plac przebudowano w 2005 r. Dziś mieści się na nim pomnik upamiętniający mieszkańców getta.