Osiedla Wandy i Willowe

Pierwsi projektanci Nowej Huty oparli się na koncepcji „jednostki sąsiedzkiej” – samowystarczalnych osiedli na 4–5 tysięcy mieszkańców, które miały zapewnić dostęp do udogodnień, jak sklepy, szkoły, przedszkola, place zabaw, urząd pocztowy, ośrodek zdrowia i kino.

Najstarsze domy zbudowano zanim powstał urbanistyczny plan nowego miasta. Ten rejon Nowej Huty nieco więc odbiega wyglądem od pozostałych osiedli: domy są tu stosunkowo niewielkie, mają tylko trzy kondygnacje, a plan zabudowy jest swobodny.

Tak powstały pierwsze nowohuckie osiedla: Wandy i Willowe. Na osiedlu Wandy stoi najstarszy budynek mieszkalny Nowej Huty (ul. Mierzwy 14, początek budowy: 23 kwietnia 1949 r.), co upamiętniono tablicą.

Na osiedlu Willowym położony jest pierwszy rynek Nowej Huty, zwany placem Pocztowym. Potem nosił imię przodownika pracy socjalistycznej Piotra Ożańskiego, by później nazwę zmienić na plac Przy Poczcie. Warto jednak wiedzieć, że to właśnie losy Piotra Ożańskiego stały się inspiracją dwóch słynnych filmów Andrzeja Wajdy: „Człowiek z marmuru” i „Człowiek z żelaza”.